Francja
Szabla przeznaczona dla oficerów marynarki.
Rękojeść zamknięta w oprawie mosiężnej. Jelec tarczowo-kabłąkowy z tylnym ramieniem zagiętym ku grzbietowi głowni, zakończonym głową delfina. Po stronie zewnętrznej, pomiędzy tarczą i zewnętrznym kabłąkiem, ażurowy ornament roślinny z wplecioną kotwicą - symbol marynarki wojennej. Przednie ramię jelca dekorowane, zagięte ku głowicy tworzy kabłąk z otworem na temblak, połączony zaczepem z kapturkiem zdobionym ornamentem, zwieńczonym kopułką w formie rozetki, na której zaklepany jest koniec trzpienia głowni. Bogato dekorowany warkocz kapturka połączony jest z dekorowanym ornamentem roślinnym pierścieniem mocującym uchwyt przy jelcu. Pierścień wyposażony w kółeczko do mocowania temblaka.
Trzon rękojeści karbowany, z oplotem z drutu mosiężnego. Głownia stalowa, polerowana, jednosieczna, o niewielkiej krzywiźnie, dwustronnie szlifowana w zbrocze i przygrzbietową bruzdę. Pióro dwusieczne, symetryczne, z ością. Sztych centryczny. Na grzbiecie głowni sygnatura wytwórni Klingenthall. Na zewnętrznym progu głowni wybite dwa owalne znaki kontrolne.
Pochwa z czarnej skóry z trzema mosiężnymi okuciami. Szyjka i ryfka wyposażone w ruchome koluszka. Po obu stronach szyjki nałożone kotwice – symbol marynarki wojennej. Po stronie zewnętrznej szyjki zaczep żabki w kształcie muszli. Trzewik z niesymetryczną ostrogą zdobioną ornamentem roślinnym.
Wymiary:
Całkowita długość szabli – 826 mm
Długość głowni – 692 mm
Szerokość głowni u nasady – 27,5 mm
Grubość głowni u nasady – 8,5 mm
Secesja, która miała być receptą na XIX-wieczny historyzm okazała się stylem nużącym nadmiarem ornamentu i jakkolwiek uprawiano ją jeszcze wiele lat, to już na początku XX wieku pojawiły się zwiastuny nowych tendencji, zmierzających do uproszczenia
(...)